Okup możliwy jedynie dzięki doskonałemu Synowi Człowieczemu.

Gdyby Jezus Chrystus nie był Synem Człowieczym nie mógłby zbawić ludzi. Wynika to bowiem jednoznacznie z zasady sprawiedliwości Bożej i z pojęcia  okupu oznaczjącego równowartość, wiążącego się z hebrajskim słowem כֹּפֶר  (hebr. kofer). Czasownik kafar - כָּפָר (Psalm 78:38; 79:9) oznaczałby więc darowanie win poprzez ich zakrycie.  Pochodzący od tego czasownika rzeczownik kofer כֹּפֶר  - okup, nigdy nie mógł przekraczać wymaganej wartości tak samo jak nie mógł stanowić niedostatecznej wartości, która nie byłaby w stanie pokryć danej straty czy szkody. To wskazuje, że Jezus ( hebr. Jehoszua) mógł być nie mniej i nie więcej tylko człowiekiem - 1 list do Tymoteusza 2:5-6. 

Był doskonałym człowiekiem poczętym w cudowny sposób dzięki świętemu duchowi Bożemu przez co był nieskażony i nie obarczony konsekwencjami grzechu pierworodnego - Ewangelia Mateusza 1:20-21, Ewangelia Łukasza 1:34-35. Dzięki temu jego życie stanowiło równowartość za doskonałe życie Adama, które ten zatracił. Apostoł Paweł poruszając tą ważną chrześcijańską naukę w liście do Rzymian 5:12 napisał : przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przeszła, bo wszyscy zgrzeszyli. 

Komentując to dalej Paweł napisał : Lecz śmierć panowała od Adama do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie popełnili takiego przestępstwa jak Adam, który jest podobizną mającego przyjść. Ale nie tak jak z upadkiem ma się sprawa z łaską ; albowiem jak przez upadek jednego człowieka umarło wielu, to daleko bardziej zaobfitowała dla wielu łaska Boża i dar przez łaskę jednego człowieka Jezusa Chrystusa. I nie tak ma się sprawa z darem jak ze skutkiem grzechu jednego człowieka ; bo wyrok przez jedno przestępstwo doprowadził do potępienia, lecz dar łaski przynosi usprawiedliwienie z wielu wykroczeń. Albowiem jak przez wykroczenie jednego człowieka śmierć zapanowała ze względu na tego jednego, to o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru usprawiedliwienia królować będą w życiu przez jednego Jezusa Chrystusa. A zatem jak przez wykroczenie jednego człowieka przyszło potępienie na wszystkich ludzi, tak przez dzieło usprawiedliwienia jednego przyszło dla wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie. Bo jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu dostąpi usprawiedliwienia. " - list do Rzymian 5 : 14 - 19

Zgodnie z zasadą życie za życie נֶ֣פֶשׁ בְּנֶ֗פֶשׁ (hebr. nefesz benefesz) dosł. dusza za duszę (5Moj.19:21) – Jezus (hebr. Jehoszua) oddał swoje drogocenne doskonałe życie za doskonale życie, które zatracił pierwszy człowiek. Przez swoją śmierć zrównoważył na szalach sprawiedliwości, to co zaprzepaścił Adam względem swojego potomstwa. Dzięki cenie wykupu jaką uiścił z własnego życia (1 list Piotra 1:18-19 ) mógł wykupić z niewoli skażenia i śmierci potomstwo Adamowe - (Psalm 49:16, list do Hebrajczyków 9:14-15, 24-26, 1 list do Tymoteusza 2:5-6). Ma ono więc swego właściciela, który ich wykupił - 2 list Piotra 2:1. Kiedy Adam zgrzeszył skazując się na śmierć jego przyszłe potomstwo stanowiące przyszły rodzaj ludzki było jeszcze w jego lędźwiach i tym samym umarli razem z nim. Doskonały człowiek - Jezus (hebr. Jehoszua), gdy poniósł niewinnie męczeńską śmierć otrzymał po zmartwychwstaniu od Boga przywilej do obdarzenia życiem tych wszystkich, którzy zechcą skorzystać z prawa do życia na warunkach jakie ustanowił Bóg. 

Stało się to możliwe tylko dzięki Jezusowi (hebr. Jehoszua) doskonałemu człowiekowi, którego życie było równe pod względem wartości życiu pierwszego człowieka. - 1 list do Koryntian 15:45.  

Historia ludzkości nie zna takiego drugiego przypadku, aby ktoś ofiarowal swoje życie za grzeszny rodzaj ludzki. Jak napisał słusznie apostoł Paweł - rzadko się zdarza, że ktoś umrze za sprawiedliwego; prędzej za dobrego gotów ktoś umrzeć. Bóg zaś daje dowód swojej miłości ku nam przez to, że kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł. Rzym. 5:7-8.

Np. nikt spośród hinduistów, buddystów, wyznawców islamu, taoistów czy konfucjanistów nie umarł za grzechy świata i to łącznie z ich założycielami. Piotr apostoł zaś pełen świętego ducha Bożego tak powiedział: I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni (Dz.Ap. 4:12).

Co to oznacza dla tych, którzy odrzucają Syna Bożego ? Apostoł Jan nie pozostawia złudzeń. W swym 1 liście 5:10-12 tak napisał: Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo w sobie. Kto nie wierzy Bogu, uczynił Go kłamcą, gdyż nie uwierzył świadectwu, które Bóg złożył o Synu swoim. A takie jest to świadectwo, że żywot wieczny dał nam Bóg, a żywot ten jest przez Syna Jego. Kto trzyma się mocno Syna, ma żywot; kto nie trzyma się mocno Syna Bożego, nie ma życia wiecznego.